Kan bio-inkt het tekort aan donororganen opvangen?
BIO INX, een nieuwe spin-off van de UGent en de VUB, werkt aan een bio-inkt waarmee complexe structuren als organen en menselijk weefsel op basis van stamcellen kunnen worden ge-3D-print.
Met deze innoverende techniek wil het dochterbedrijfje van de Universiteit Gent (UGent) en de Vrije Universiteit Brussel (VUB) uit Zwijnaarde proberen het nijpende tekort aan donororganen te lijf te gaan. Menselijke ‘reserveonderdelen’ met behulp van een 3D-printer produceren. Vergelijk het weefsel met een muur, de cellen met de bakstenen en de bio-inkt met de mortel daartussen. De bio-inkt maakt de cellen printbaar en zorgt ervoor dat ze achteraf kunnen groeien. De vreemde materialen worden geleidelijk afgebroken en ze lossen op tot er uiteindelijk alleen puur weefsel overblijft.
Onlangs kregen in de VS, bij wijze van proef, een tiental patiënten een ge-3D-printe oorschelp uit hun eigen cellen. Aan printversies van complexe organen als een hart of een lever zijn we echter nog niet toe. Voorlopig is het behelpen met weefsels in het lab. Die bewijzen toch al hun nut voor het onderzoek naar het printen van organen of om ter vervanging van dierenproeven geneesmiddelen of cosmetica op uit te testen.
In afwachting dat de techniek volledig is uitgewerkt en het bijbehorende wettelijk kader is gecreëerd, kunnen we ons er alvast op verheugen dat het aantal mensen op wachtlijsten voor een orgaan in de toekomst geleidelijk zal afnemen.