Armel Job is terug met Un père à soi
Armel Job heeft een nieuwe roman uit, Un père à soi. Het verhaal van Alban, een fatsoenlijk man die op een dag een knap vervelend telefoontje krijgt van een vrouw. Ze wil hem een enveloppe geven met foto’s die zijn leven zullen veranderen.
Wanneer Alban de jonge vrouw die hem heeft gebeld ontmoet, zegt ze dat ze een zekere Michelle in haar laatste dagen heeft begeleid. Ze heeft haar beloofd haar laatste wens uit te voeren: dat Alban na haar dood beseft dat ze haar leven lang alleen van hem heeft gehouden … Eerst zegt die voornaam hem niks, maar geleidelijk komt de herinnering aan een kortstondige jeugdliefde terug. Die episode was hem niet echt bijgebleven maar zal zware gevolgen hebben voor zijn leven, dat van zijn gezin en dat van de boodschapster.
Eens te meer neemt deze roman ons mee naar Luik. Zoals altijd situeert Armel Job de plot in een decor en realiteit die ons nabij zijn, in bestaande locaties waar dingen zich echt hebben afgespeeld, met hier en daar een knipoog. Hier komt een café in voor, Le Pendu de Saint-Pholien, naar de gelijknamige roman van Georges Simenon. De schrijver voor wie Job zo’n zwak heeft en met wie hij de kunst deelt van de paradoxale gedragscomplexiteit van de mens te ontleden.