Tentoonstelling van Bernard van Orley in het Paleis voor Schone Kunsten
Wanneer Bernard van Orley in Brussel wordt geboren (ca. 1488) maakt West-Europa een ingrijpende politieke, culturele, spirituele en artistieke omwenteling door. Het is het begin van de zogeheten renaissance. In de kunst ruilt men de gotiek en de uitsluitend religieuze thema’s in voor het profane, dat teruggrijpt naar de Grieks-Romeinse oudheid en de vernieuwende Italiaanse grootmeesters. Rome, Firenze en Venetië staan centraal in de nieuwe schilderkunst en architectuur, zodat de grootmeesters uit de Nederlanden er inspiratie voor hun artistieke productie komen zoeken.
Tussen 1515 en 1519 werden de kartons van Rafaël naar Brussel gestuurd en veel van Bernard van Orleys werk getuigt van de invloed van de Italiaanse meester. In 1515 krijgt hij een eerste grote opdracht: de portretschilderijen van de zes kinderen van Filips van Castilië, bijgenaamd de Schone (1478-1506) en Johanna van Castilië, bijgenaamd Johanna de Waanzinnige (1479-1555). Vooral dat van de toen 15-jarige keizer Karel (1500-1558) springt eruit. Ze vallen zodanig in de smaak dat van Orley in 1518 de officiële hofschilder wordt van Margareta van Oostenrijk (1480-1530) in Brussel, regentes van de Nederlanden en zus van Filips de Schone.
In de loop van het decennium 1520-1530 gaat van Orley kartons voor wandtapijten en glasramen beginnen ontwerpen. Een van zijn bekendste wandtapijtenreeksen, De Jachten van Maximiliaan, wordt bewaard in het Louvre. De reeks stelt voor elke maand van het jaar één jachttafereel voor.
In 1539, na het overlijden van zijn echtgenote, Agnes Seghers, hertrouwt Bernard van Orley met Catherina Helluick. Hij sterft in 1541, in Brussel, waar hij is begraven.
Aan deze eersterangsartiest, die wat in de vergetelheid is geraakt, wijdt het Paleis voor Schone Kunsten een tentoonstelling met werk uit de vier windstreken. Praktische info vindt u op: https://www.bozar.be/nl/activities/133868-bernard-van-orley