Forellen en Monsieur Hawarden tilden Ligneuville in de Oostkantons op uit de vergetelheid

In 1977 ging de dubbelgemeente Bellevaux-Ligneuville op in de fusie met Malmedy. Uitgestrekte wouden van spar, beuk en eik, steile hellingen, zachte rondingen, pastorale weiden, vergezichten en de kabbelende Amblève trekken vooral wandelaars aan.

Naast natuurschoon bepaalt vis, vooral forel, mee het beeld van Ligneuville. Eind 12e eeuw al was er hier een Confrérie des Chevaliers de la Truite, een broederschap van forelridders, zeg maar. Noem het dorp gerust de bakermat van de forellenteelt. Vanaf 1929 lieten de broers Hermann en Hubert Gabriel zich in met deze economische activiteit. Na WO II gingen ze op het oude elan door en groeide hun bedrijf uit tot een van ’s lands belangrijkste viskwekerijen. Sinds 1984 noemt Ligneuville zich de Capitale de la Truite en organiseert het tweejaarlijks het drukbezochte Festival de la Truite.

Voor een curiosum van een totaal andere aard moet u naar het kerkhof, even voorbij de parochiekerk langs de drukke hoofdweg van Sankt-Vith naar Malmedy. Op een van de grafstenen, omgeven door een mooi smeedijzeren hek, stond te lezen: Ici repose le corps de Mlle Mériora Gillibrand en son vivant Monsieur Hawarden (Hier rust het lichaam van juffr. Mériora Gillibrand, tijdens haar leven de Heer Hawarden).

Omstreeks 1850 streek de toen 43-jarige Monsieur Hawarden neer in Ligneuville. Hij trok in bij de voorname familie Deschamps, geen onbekende in Nederlandse en Franse hofkringen. In 1848 woedde in Parijs de revolutie. Blijkbaar zat hij volop in het krijgsgewoel toen hij door de politie gerekend werd tot een van de relschoppers en in de nor werd gestopt. Op voorspraak van de familie Deschamps kwam hij vrij, omdat ze had kunnen bewijzen dat Monsieur … een vrouw was. Vanaf dan ging zij verkleed als man door het leven. Volgens een welingelichte adellijke bron had Monsieur Hawarden in Parijs anders wél iets op z’n kerfstok. Twee mannelijke liefdesrivalen, duidelijk goed op de hoogte van Monsieurs ware identiteit, dongen om haar hand en beslechtten het geschil met een klassiek duel. De uitkomst zinde de felbegeerde evenwel absoluut niet en ze zou de onfortuinlijke overlevende hebben neergeschoten. Er is geen spoor van gerechtelijke vervolging maar de grond werd blijkbaar wel te heet onder de voeten. In Ligneuville was Monsieur Hawarden een graag gezien figuur, kampioen met geweer en pistool, boeiend verteller die heel dikwijls met z’n 12-jarige wandelkameraad Alexandre Micha in de wijde omgeving werd opgemerkt.

Op 1 maart 1863 overleed Monsieur Hawarden. De eerste overlijdensakte vermeldde dat Arthur Hawarden, van onbekende herkomst en ouders, op 52 jaar was overleden. Later liet een familielid dat, omwille van de nalatenschap, corrigeren in Maria Mériora Gillibrand, 56 jaar, ongehuwd, met vermelding van beide ouders.

De Vlaamse auteur Filip De Pillecyn, van 1926 tot 1933 leraar geweest in Malmedy, schreef in 1935 een intens psychologische novelle over dit weemoedige levensverhaal, in 1968 verfilmd door Harry Kümel.