Elisabeth de vloek van Toetanchamon heeft getart?

Op 22 november 1922 ontdekt Howard Carter een ongeschonden faraograf in de Vallei der Koningen, op de linkeroever van de Nijl, in Luxor. Zodra dat koningin Elisabeth van België ter ore komt, besluit ze naar ginds af te reizen om deel te nemen aan de opening van de onderaardse tombe van Toetanchamon, ruim drie millennia nadat die naar zijn wens voor eeuwig zou worden gesloten.

‘Ik ben altijd een vrouw met passies geweest. Sommige zijn bekend, andere minder. Zoals mijn passie voor het Oude Egypte!’, schrijft Elisabeth. Dat bewijst ze door aanstonds Lord Carnarvon, die de opgravingen financiert, te telegraferen dat ze graag bij de opening aanwezig zou zijn. Uiteraard wordt haar dat vergund. De Egyptische overheden krijgen lucht van de wens van de Belgische koningin en koning Fouad organiseert haar bezoek met de hulp van Lord Allenby, de Britse Hoge Commissaris.

Aldus komt medio februari 1923 Sissi’s petekind in Luxor aan, samen met haar zoon en toekomstige koning Leopold en een van haar vrienden, de egyptoloog Jean Capart. Op 19 februari treedt de koningin binnen in wat de archeologische ontdekking van de eeuw heet. Voor de gelegenheid koos ze voor een lange witte mantel met bontkraag … bij 35°C! De internationale persfotografen kunnen hun pret niet op.

Het zijn uiteraard de emotie en het enthousiasme die de vorstin overweldigen, zo erg dat ze terug in België de Egyptologische Stichting Koningin Elisabeth opricht, nu nog een van de rijkste bibliotheken voor egyptologie en papyrologie in Europa, zelfs in de wereld.