Brusselse universiteiten pakken zoektocht op Antarctica naar ijs van 100.000 of zelfs 1.000.000 jaar of meer anders aan
Verticale boringen in de ijskap, tot enkele kilometers diepte, zijn tijdrovend, technisch complex, arbeidsintensief en duur. Wetenschappers van de VUB en de ULB proberen langs alternatieve weg de klimaatevolutie te achterhalen.
Sneeuw op het oppervlak verandert op den duur in ijs. De luchtbellen die opgesloten raken, worden in het lab onder hoge druk uit het ijs gehaald. Ze kunnen ons veel vertellen over het CO₂-gehalte in de atmosfeer en dus over het klimaat honderdduizenden jaren geleden. Dat moet ons beter inzicht geven in de huidige klimaatverstoring en ons het klimaat van de toekomst beter leren voorspellen.
Blauwe ijsgebieden, dat is voor het gemengd VUB-ULB-onderzoeksteam de sleutel om zeer oud ijs te vinden. Het onderste en oudste ijs wordt naar het oppervlak geduwd, waar sterke winden de sneeuw wegblazen en het ijs mooi blauw kleurt. Dat maakt de dure diepe boringen van eerdere internationale expedities overbodig. De Belgische wetenschappers verzamelden in het Nils Larsen Blue Ice Field, bij de Sør Rondane-bergen en de Prinses Elisabethbasis aan de noordelijke rand van Antarctica, ruim 1.000 ijsmonsters aan de oppervlakte en 15 ondiepe ijskernen. Daarna verscheepten ze die voor analyse naar de laboratoria van de VUB en de ULB. Het team probeert nu ook de perfecte locatie te identificeren waar een ijskern van mogelijk wel een miljoen jaar oud op zowat 200 m diepte kan worden geboord. Dan volgt in 2026-2027 de tweede veldcampagne van het zogeheten FROID-project.