Drie Belgische ultralopers breken wereldrecord

Slapen doe je pas achteraf. De formule is doodeenvoudig: je moet elk uur een rondje van 6,7 km afleggen, als het ware in je achtertuin, en dat uren achtereen. Het lijkt zo simpel, maar het stopt pas als je bekaf bent. Anders gezegd, zit er genoeg pit in je, dan kan het dágen duren.

Dat was zo voor Merijn Geerts, Frank Gielen en Ivo Steyaert. Ze gingen samen met 933 mannen en vrouwen uit 63 landen de uitdaging aan. De laatste overblijvers waren vier Belgen, die de wereldtitel veiligstelden na een schamele 96 uur (we rekenden het na: precies vier dagen).

Maar houdt eeuwige roem op bij de wereldtitel? Niet voor onze jongens. Aan de einder doemde een wereldrecord op, zie je: het vorige stond op 108 ronden … en wat betekent een halve dag langer lopen als je al zo lang op de been bent?

Een van onze landgenoten zette er een (extra) langgerekt punt achter na 100 ronden, maar Merijn, Frank en Ivo bleven maar doorgaan, en braken het vorige record met drie ronden nadat ze samen besloten er na welgeteld 110 ronden mee op te houden. De drie bevriende ultralopers besloten het record liever met z’n drieën te delen.

Voor u zelf zo’n bizarre uitdaging aangaat, weet dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is. Ook eekhoorns op de fiets horen erbij. Hè? Welja, na verloop van tijd begonnen de lopers te hallucineren.

Probeert u het ook ‘s? Zelf juichen wij onze helden in dit geval liever toe van aan de zijlijn!