Vanaf 1955 ving Virton een 330-tal Canadese militaire piloten van de 1st Wing op. Ze maakten deel uit van de NAVO-eenheid gelegerd in het stadje Marville, net over de Franse grens, en zochten onderdak voor zichzelf en hun gezin.
In het kader van de NAVO-akkoorden werden er in Europa vanaf de jaren ’50 strategische basissen geïnstalleerd, waaronder die in Marville, in het Franse departement Meuse. In 1966 besloot president Charles de Gaulle uit de NAVO te stappen. De luchtmachtbasis verhuisde naar Duitsland. In 12 jaar tijd waren er zulke sterke vriendschapsbanden gesmeed tussen de Canadese militairen en de gastgezinnen, dat er bij hun vertrek, op 11 maart 1967, een groots feest werd georganiseerd. Als blijk van dank voor de trans-Atlantische vriendschap en voor zoveel gastvrijheid schonken ze zelfs een authentieke totempaal aan de stad Virton.
Het was een geschenk met een boodschap, want zo’n kleurrijke totempaal had voor de indianen een dieperliggende betekenis. Hij vertelde verhalen en hield het verleden levendig. Die van Virton was van het type Thunderbird, zoals ook de straaljagers van de Canadezen heetten. Je kan hem gaan bewonderen in het stadspark, in de omgeving van het toerismebureau. Let wel: in 1992 raakte de originele totem ernstig beschadigd. Nu zie je een kopie van houtbeeldhouwer Claude Goffinet uit het naburige dorpje Saint-Rémy die op 30 oktober van dat jaar werd onthuld.