Als er iemand een mysterieuze misdaad kan oplossen, dan is het wel de besnorde Belgische detective Hercule Poirot. Als fictieve hoofdfiguur in meer dan dertig romans en vijftig kortverhalen is hij één van Agatha Christies bekendste personages.
Zijn eerste opwachting maakte Hercule Poirot in de roman ‘The Mysterious Affair at Styles (‘De zaak Styles’) die in volle Eerste Wereldoorlog geschreven, maar pas nadien gepubliceerd werd. In het verhaal verschijnt Poirot ten tonele als een Belgische detective die verplicht werd zijn land te verlaten en naar Groot-Brittannië te emigreren. Dat motief is niet toevallig gekozen. Hoewel Agatha Christie nooit zelf over Poirots identiteit gecommuniceerd heeft, wijst recent onderzoek uit dat het personage op de Belgische politieofficier Jacques Hornais geïnspireerd is. Toen Duitsland in 1914 België bezette, vluchtte Hornais over het Kanaal naar een beter bestaan. Waarschijnlijk ontmoette Christie de Belgische vluchteling toen ze een pianoconcert in haar thuisstad Torquay hield.
Het Britse publiek onthaalde de eerste roman met Poirot in de hoofdrol op luid applaus. Vanaf dat moment zou niet alleen de faam van de weinig bescheiden Belgische detective, maar ook die van Agatha Christie alleen maar toenemen. De ijdele besnorde Poirot zou in de weinig dynamische detectivewereld meteen opvallen door zijn maniakale netheid, gekleurde haar en voorkeur voor munt- en bananenlikeur. Poirots grootste succes is de roman ‘Murder on the Orient Express (‘Moord in de Oriënt-expres’) waar hij zijn ‘kleine grijze cellen’ – Poirots favoriete uitdrukking – ten volle moet inzetten om de moordzaak op te lossen. Zijn ziekelijke drang naar perfectionisme en groot ego maken van Poirot evenwel een personage waar Christie zelf een haat-liefdeverhouding mee heeft.
Omdat Agatha Christie zodanig uitgekeken was op Poirots eigenaardige karaktertrekken schreef ze net voor de Tweede Wereldoorlog de roman ‘Curtain: Poirot’s Last Case’ (‘Het doek valt’) waarin Poirot sterft. Christie bewaarde het script meer dan dertig jaar in een kluis, waardoor het boek pas in 1975 gepubliceerd zou worden. Toch bleef Poirot in de vele vertolkingen verder leven. Onder andere de acteurs Peter Ustinov en vooral David Suchet zouden Poirot visueel vormgeven. Hoewel Agatha Christie haar personage een gepast afscheid gaf, stond Poirot onlangs terug uit de doden op. De Britse auteur Sophie Hannah kreeg van de uitgever HarperCollins de toestemming om vervolgverhalen over Poirot te schrijven. Daarmee blijft de bekendheid van de Belgische detective verzekerd.
Photo: Pixabay