In de autosport zie je weinig vrouwen op de racebaan. En nog minder die winnen. Gedurende zowat tien jaar nochtans bestreed Yvette Fontaine de mannen op een terrein dat ze als het hunne beschouwden.
Yvette Fontaine wordt op 3 juni 1946 geboren in Hasselt. Haar ouders verhuizen naar de buurt waar later het circuit van Zolder komt, maar zij is dan nog piepjong. Haar carrière start als ze 18 is. Veeleer toevallig doet ze mee aan een rally in de buurt. Het begin van een lang avontuur dat haar later meevoert naar racecircuits. 12 jaar lang rijdt ze aan de zijde van de allergrootsten, van Jacky Ickx tot Jim Clarck. Na een tweede plaats op het Belgisch Kampioenschap Toerismewagens 1967 rijft ze twee jaar later de ‘Heilige Graal’ binnen. Ze stopt de titel op zak met haar Ford Escort Twin Cam GR5. Een primeur voor een vrouw, een prachtprestatie die geen andere haar tot nu toe heeft nagedaan! In 1971 en 1975 is ze andermaal kampioene wanneer ze eveneens schittert in uithoudingsraces, zoals de 24 uur van Francorchamps (24 keer deelgenomen) en de 24 uur van Le Mans (2 keer deelgenomen).
In haar autobiografie Mijn passie blikt Yvette Fontaine terug op twaalf jaar competitiecarrière, haar kampioenschappen, titels en bolides. Al haar wedstrijden, rally’s, klimkoersen en recordpogingen staan erin beschreven.
Bij de publicatie van haar boek in november 2016 geeft de kampioene een interview aan L’Écho. Op de vraag of ze racecursussen heeft gevolgd, antwoordt ze: ‘Nee, ik heb het al doende geleerd. Racen, dat heb je in je of niet. Ik had mijn eigen rijstijl. Trouwens, mocht iedereen op dezelfde manier rijden, dan bleef iedereen op het circuit netjes achter elkaar!’