Silexmuseum in Eben-Emael
Tussen 1951 en 1965 verrees op een heuvelrug in het Jekerdal in Eben-Emael, een deelgemeente van Bitsingen, een indrukwekkend maar somber 33 m hoog vierkante vuurstenen bouwwerk. Niemand loopt er achteloos aan voorbij.
Robert Garcet (1912-2001) uit de buurt van het Henegouwse Bergen ging in 1930 aan de slag als leerling-steenhouwer in Eben-Emael. Hij werd voltijds steenkapper en werkte zich op als uitbater van de steengroeve. Hij groef ook fossielen op. Zijn fascinatie voor de oorsprong van de mens en de observaties van zijn opgravingen brachten hem ertoe nieuwe theorieën te ontwikkelen over het ontstaan van de mensheid. Maar velen beschouwden hem als een schertsfiguur. Voorts was Robert amateurpaleontoloog en zelfverklaard pacifist en anarchist.
In 1950 kocht hij van zijn werkgever een stuk oude silexgroeve. Toen kreeg zijn plan voor zijn levenswerk, dat rekening houdt met de Bijbel en met zijn eigen op pacifisme gestoelde filosofie, concreet vorm. Alle afmetingen en verhoudingen in zijn universum van fantasie en harmonie zijn afgeleid van zijn persoonlijke getallenleer, gebaseerd op het Bijbelboek. De kunstenaar koos de naam Eben Ezer omdat het in de Bijbel de plaats was waar de profeet Samuel omstreeks 1000 v. Chr. een steen oprichtte als symbool voor de hervonden vrede. Elk betonnen beeld op de vier hoektorens vertegenwoordigt een van de cherubijnen die de Apocalyps aankondigen: de Stier, de Mens als sfinx, de Leeuw en de Adelaar.