Belgische wijn zet in op kwaliteit en export

10/09/2020

Wijn is in België altijd al een verhaal van vallen en opstaan geweest, van de oudheid over de middeleeuwen tot de nieuwe tijd. Maar nu lijkt de weg naar blijvend succes open te liggen.

Waarschijnlijk kwam de wijnbouw destijds met de Romeinen mee. Tijdens de warme middeleeuwse periodes verbouwden kloosters en kasteelheren wijn in onze streken. Wanneer het kouder werd, raakte die economische activiteit in het slop. Maar het was de beruchte uitbarsting van de Indonesische vulkaan Tambora in 1815 die 150 jaar van absolute stilstand inluidde. Die uitbarsting, één van de krachtigste in die tijd, zorgde voor een algemene afkoeling en "zomerloze" jaren, met als gevolg een gebrek aan druiven die geschikt zijn voor de wijnbereiding. Tot in de jaren 1960 de wijnbouw heropleefde in België. Vooral in het Hageland, Haspengouw, Heuvelland en de streek tussen Samber en Maas wordt wijn geproduceerd.

 

De sector zit duidelijk in de lift. Het voorbije decennium zijn zowel het aantal wijnboeren, de professionalisering als het druivenareaal fors gegroeid. Naar verwachting zet die trend zich gewoon door. De kwaliteit wordt eveneens almaar beter, of het nu gaat om witte, rode of schuimwijn. Ongunstige weersomstandigheden, zoals zonnebrand of extreme droogte, kunnen tijdelijk een inzinking veroorzaken maar globaal genomen blijft de productie op peil. Dat alles betekent dat België stilaan een duidelijk zichtbare, hoewel nog bescheiden, plaats verovert op de wereldwijnkaart. Het ultieme doel van de wijnmaker is uiteraard zijn product te kunnen exporteren. En ook op dat vlak gaat het de goede kant op. Proost!w