Al wandelend mediteren in Villers-la-Ville
Van medio 12e tot eind 18e eeuw een oord van bezinning voor pakweg honderd monniken en minstens het drievoud aan lekenbroeders. Vandaag krijgen u en ik er de kans op het meditatiepad weer voeling te krijgen met onszelf.
In 1146 nodigden ridder Gauthier de Marbais en zijn moeder Judith cisterciënzermonniken van de abdij van Clairvaux in Frankrijk uit om een nieuwe abdij te komen stichten op hun gronden in Villers-la-Ville, tussen Waver en Charleroi. Voor- en tegenspoed wisselden elkaar door de eeuwen heen af. De Franse Revolutie in 1789 luidde het definitieve einde in en algauw verviel de abdij tot de bekende romaanse en gotische ruïne en een van de grootste archeologische ensembles in België.
Tot kunsthistorica en abdijmedewerkster Anne Burette op het lumineuze idee kwam extra hart en ziel in de site te steken door de aanleg van een meditatiepad. Dat loopt van het zogeheten leprozenhuis aan de voet van de heuvel tot even voorbij de Sint-Bernarduskapel, bijna op de top. Terwijl de abdijruïne noodt tot spiritualiteit zet het 200 m lange traject u ertoe aan na te denken over uzelf, de wereld rondom, tot rust te komen en samen met anderen een stukje van de levensweg te delen. De acht borden – een voor elk van de acht thema’s – met telkens een vraag en een bijbehorende oefening helpen u op weg. De thema’s zijn: niet oordelen, geduld, de geest van de beginner, vertrouwen, aanvaarding, dankbaarheid, vrijgevigheid en welwillendheid.
Gelouterd en ontspannen verlaat u Villers-la-Ville …