Hooverphonic al 25 jaar aan de top, in België en daarbuiten
Vanaf dag 1 in 1995 mikte bezieler en frontman Alex Callier op kwaliteit. Dat is door de jaren heen het handelsmerk gebleven van de Belgische rockgroep Hooverphonic.
Programmeur/bassist Alex Callier en gitarist Raymond Geert zijn vanaf het prille begin de drijvende kracht achter de formatie. Voor de leadzang tekenden achtereenvolgens verschillende artiestes. Van 1997 tot 2008 de schitterende Geike Arnaert, en sinds 2020 opnieuw. Toetsenist Geert Noppe en gitarist Pieter Peirsman vervolledigen de bezetting.
Aanvankelijk werd hun muziek bestempeld met de wat controversiële benaming triphop, een fusie van vooral rock, reggae en hiphop. Al kan je Hooverphonic niet meer verengen tot dat ene genre, nu ze ook alternatieve rock, elektronica, elektropop en een mix van andere stijlen brengen.
A New Stereophonic Sound Spectacular, hun debuutalbum uit 1996, was meteen een schot in de roos. Een van de nummers is zelfs te horen als de soundtrack van Stealing Beauty van de Italiaanse regisseur Bernardo Bertolucci. Het ging hard. Inmiddels zijn we een tiental gouden en platina albums, vele hits, optredens op tv, in culturele centra en op internationale festivals, geslaagde tournees door onder meer Europa en de VS, meerdere muziekprijzen en lovende kritieken fans en pers verder. En nog zit er geen sleet op de succesformule.
In 2020 werd het Eurovisiesongfestival door corona afgelast, maar Hooverphonic mag België in Rotterdam opnieuw vertegenwoordigen, dit jaar met The Wrong Place.