Christiana Moreau op artistieke en historische zoektocht
Na La sonate oubliée en Cachemire rouge neemt de Belgische romanschrijfster Christiana Moreau ons mee op een artistieke tocht naar het Florence van vandaag en van het quattrocento, op zoek naar de oorsprong van La dame d’argile, een schitterend terracotta dat haar heldin ontdekt op de zolder van haar Toscaanse grootmoeder. Het verhaal van vier uitzonderlijke vrouwen.
Kunsthistorica en restauratrice Sabrina, verbonden aan de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van Brussel, raakt in extase voor een terracotta beeld, de buste van een ongekend mooie jonge vrouw, getekend Costanza Marsiato. Zo begint de zoektocht, in de streek van haar voorouders, naar Simonetta Vespucci, die model stond voor het beeld. Zij is ‘de weergaloze’, beschouwd als de mooiste vrouw uit haar tijd, lievelingsmodel en muze van de grootste Florentijnse kunstenaars eind 15e eeuw. En van de denkbeeldige artieste Costanza Marsiato, die besloot haar uit te beelden. Ze kan niet anders dan zich als jongen te vermommen om haar kunst te bedrijven en daardoor is ze haar leven niet zeker onder de theocratische dictatuur van Savonarole. We leren ook Angela kennen, de eigenares van het beeld. Zij is haar man gevolgd toen hij in het kader van het Steenkolenverdrag van 1946 in de Luikse mijnen kwam werken. Ze deelt het erbarmelijke leven van die immigranten, maar ook de solidariteit die hen heeft leren overleven.
Naast in meer dan één opzicht uitzonderlijke fictie levert deze dame d’argile Christiana Moreau de kans om wel erg hedendaagse thema’s aan te snijden: immigratie, seksisme, religieus fanatisme …