Wordt België een materialenmijn voor elektrische batterijen?
Verbrandingsmotoren, op benzine en diesel, ruimen snel het veld voor elektrische motoren in de Europese auto-industrie. Een volwaardige branche van elektrische batterijen uitbouwen, wordt een strategische uitdaging van formaat. En daar kan België een grote rol in spelen.
Momenteel is Azië nog de onbetwiste leider op het vlak van batterijen, hét belangrijkste en ook duurste onderdeel van de auto van morgen. Uiteraard probeert Azië dat concurrentievoordeel in stand te houden. Maar ook in Europa gaat het hard. Nu al telt het 27 sites die dit decennium cellen voor 500 gigawattuur zouden kunnen produceren. De Europese Commissie hoopt zelfs dat tegen 2030 Europa aan 90% van de vraag naar batterijen zou kunnen voldoen. Met 1,3 miljoen elektrische auto’s verkocht in 2020 laat Europa China op de automarkt achter zich en is het potentieel dus aanzienlijk.
Waar positioneert België zich op dat vlak?
Wij produceren geen batterijcellen maar assembleren ze wel. Toch kan ons land door zijn sterktes te benutten in de toekomst bijdragen aan de waardeketen. Belgische bedrijven zijn al erg actief in downstreamactiviteiten, duurzame recyclage van batterijen die aan het einde van hun levensduur zijn, maar ook in de productie van bepaalde onderdelen en de ontwikkeling van technologieën. Wij beschikken ook al over de knowhow om metalen als kobalt, nikkel, koper en lithium uit afgedankte batterijen te halen en te hergebruiken in kathodematerialen voor de productie van nieuwe, herlaadbare batterijen. De recyclageafdeling in Hoboken van het Belgische Umicore is al helemaal mee.