Wim Delvoye, kunst moet shockeren

Wim Delvoye is een Belgisch beeldend kunstenaar bekend voor zijn humoristische en soms shockerende moderne werken. Met zijn kunst ridiculiseert Delvoye het alledaagse en houdt onze maatschappij zo een spiegel voor. 

Delvoye werd geboren in 1965 in Wervik in West-Vlaanderen. Zijn ouders waren beiden leraren die erop stonden hun liefde voor cultuur over te brengen op hun zoon. En daarin slaagden ze: muziek, plastische kunsten, voordracht,  Delvoye deed het allemaal.

Helemaal in de ban van de kunsten, schreef hij zich op zijn vijftiende in aan de kunsthumaniora en daarna aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. Hier specialiseerde hij zich in schilderkunst. Teleurgesteld door het ondermaatse aanbod in technisch tekenen, volgde Delvoye elke avond extra lessen aan Sint-Lucas.

Hoewel de kunstenaar erg bedreven is in tekenen en schilderen, kiest hij er toch voor abstractere kunstinstallaties te maken. Zo begon hij tegen het einde van zijn opleiding met het overschilderen van eerder ordinaire tapijten en behangpapier. Op die manier wou hij de grens tussen hoge en lage cultuur in vraag stellen. Dat zou het hoofdthema blijven van Delvoyes kunst.

In 2007 stelde de kunstenaar het kunstwerk ‘Cloaca’ tentoon. Ook met dit werk zette hij het banale en zelfs vulgaire om in kunst. ‘Cloaca’ is namelijk een machine die eet, verteert en uitscheidt, in de volksmond ook wel “strontmachine” genoemd.

Delvoyes bekendste project is ongetwijfeld ‘Art Farm’ (1997). Hiervoor liet hij varkens onder narcose tatoeëren. Het varken is volgens Delvoye een industrieel product geworden in onze moderne samenleving. Door de dieren artistiek de verwerken, worden ze kunstwerken, die auteursrechtelijke bescherming genieten, en bijgevolg is het slachten ervan niet toegestaan.

Tegenwoordig is Delvoye bekend in binnen-  en buitenland. Zo is zijn werk al voorgesteld in onder andere Shanghai, Australië en Iran. Delvoyes ironische houding en aanstootgevende kunst zorgen vaak voor opschudding. Maar ze laten ons ook lachen om onszelf en om onze cultuur in het algemeen.

Copyright foto: Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International