Urbanus loopt al decennialang over van komisch talent
Op 7 juni 1949 werd in Sint-Gertrudis-Pede in het Vlaams-Brabantse Schepdaal Urbain Servranckx geboren. Voor bakker, magazijnmeester of drukker was hij niet in de wieg gelegd, zou blijken. Maar humor en mensen entertainen gaat hem des te beter af. Hele zalen kreeg en krijgt Urbanus, zoals zijn artiestennaam luidt, plat in Vlaanderen en Nederland. Eerst nog met Van Anus, maar die laatste viel er in 1982 af.
Vooral zijn hilarische sketches, grappige liedjes en heerlijk onzinnige bindteksten tijdens zijn eenmanstheatershows vestigden sinds 1974 zijn reputatie van komiek. Ook zijn knotsgekke filmpjes op tv en later op dvd leverden hem grote populariteit en faam op. In de humor, geen makkelijk genre, neemt hij een bijzondere plaats in. Zijn stijl kan je omschrijven als volks, absurd, subversief, anarchistisch, kinderlijk, morbide, sarcastisch, cynisch, soms vulgair en populistisch. Met die ingrediënten leeft hij zich naast komiek uit als cabaretier, zanger, gitarist, stripscenarist en acteur. Met overdonderend succes. Ook als quizmaster of panellid in spelprogramma’s deed hij in het verleden van zich spreken.
Urbanus neemt dus geen blad voor de mond. Dat consequente opkomen voor het recht op vrije meningsuiting schopte in een ver verleden weleens tegen zere schenen. Zoals in zijn overbekende en grijsgedraaide hit Bakske Vol Met Stro uit 1979, een kerstliedje dat de geboorte van Jezus Christus parodieert. De katholieke kerk stelde niet bepaald prijs op het nummer omwille van zekere expliciete uitspraken. Maar de 150.000 verkochte stuks wezen erop dat het grote publiek de plaat best kon smaken. Het jaar erop deed het kortfilmpje Het Laatste Avondmaal her en der de gemoederen andermaal oplopen. Toen hij in 1984 zijn Bakske tijdens een show op tv zong, breidde Urbanus aan de controverse uit 1979 een slot in de vorm van een sterke visuele vondst, die evenmin onopgemerkt bleef. Maar in zijn zangrepertoire van een 150-tal liedjes zitten ook een boel vertederende, intimistische teksten, zoals in Als ik Doodga, of maatschappijkritiek, als in Madammen Met Een Bontjas en Iedereen Beroemd.
In 1983 leende Urbanus zijn naam aan de stripreeks De Avonturen van Urbanus, waarin hij komische avonturen uit zijn fictieve jeugd beleeft. Het debuutalbum heet Het Fritkotmysterie. Kan het Belgischer? Intussen komt stilaan nr. 200 in zicht. Van 1998 tot 2012 schreef hij het satirische De Geverniste Vernepelingskes en ook de gagstripreeksen voor kinderen Plankgas en Plastronneke en Mieleke Melleke Mol zijn van zijn hand.
Urbanus schitterde ook op het witte doek. In 1987 in Hector, waarvan hij het scenario schreef samen met de toen debuterende regisseur Stijn Coninx. Het was op dat moment de grootste kaskraker ooit in de Belgische bioscopen en won de hoofdprijs op het Internationale Festival van de Komische Film in het Franse Chamrousse. Het vervolg, Koko Flanel, uit 1990, verpulverde zelfs het record van Hector en bleef 18 jaar de nummer 1-hit in de Belgische filmgeschiedenis.