Philip Catherine, lyriek die ons onderbewustzijn dooreenschudt

Jazzgitarist Philip Catherine, met zijn legendarische aanslag, werd op 27 oktober 1942 geboren in Londen. Zijn vader was Belg, zijn moeder Engelse. Hij wordt unaniem aangezien als een van Europa’s stergitaristen, een uiterst veelbetekenend improvisator wiens carrière die zich over zes decennia uitstrekt een eclectische waaier aan hoogtepunten omvat.

Hij komt uit een muzikale familie (zijn grootvader was eerste violist bij het London Symphony Orchestra); van kindsbeen af ontwikkelde hij een muzikaal gehoor. Sinds hij in Brussel woont, waar zijn gezin in 1948 naartoe verhuist, stort hij zich op de jazz. Hij legt zich toe op gitaar, nadat hij als 13-jarige Brassens en Django Reinhardt heeft ontdekt. Algauw maakt hij kennis met grote jazzmusici uit die tijd en vaak begeleidt hij ze wanneer ze op doorreis in België zijn. Als amper 17-jarige beroepsgitarist trekt hij op met artiesten als Lou Bennett, Dexter Gordon, Jean-Luc Ponty, Chet Baker, Tom Harrell en tal van anderen. In 1961, dan is hij 19, maakt hij zijn eerste opname, het begin van een glanscarrière die over onze landsgrenzen heen reikt.

Sinds de jaren ’60 behoort Philip Catherine tot de avant-garde van de Europese jazz. Hij heeft meer dan 20 albums uitgebracht, onder eigen naam en met Chet Baker, Charles Mingus, Stéphane Grappelli … Het recept van zijn succes? Zijn ruimdenkendheid, zijn ongeëvenaarde aanslag, zijn enorme gevoel voor melodie en lyriek en zijn weergaloos zuivere spel … om nog te zwijgen van zijn surrealistisch aandoende humor. Via zijn platen als September Man en Guitars uit de jaren ’70 ontdekken jazzfanaten wereldwijd een gitaarvirtuoos én een getalenteerde componist.

Hij speelde in de meest prestigieuze concertzalen: de Berliner Philharmoniker, Carnegie Hall in New York, het Concertgebouw in Amsterdam, Olympia en Salle Pleyel in Parijs, zonder het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel te vergeten. Maar net zo graag zoekt hij de nabijheid van het publiek op in jazzclubs.

Philip Catherine ontving tal van prijzen, zoals de Maestro Honoris Causa van het Conservatorium van Antwerpen in 2002 en de prijs voor Beste Internationale Gitarist op de Echo Jazz Awards 2016 in Hamburg. Zijn recentste album kwam uit in februari 2019: La Belle Vie van het Trio Emmanuel Bex, Philip Catherine en Aldo Romano.

© Photo: Wim Van eesbeek