Martine Tanghe, de moeder aller nieuwsankers
Op 23 november 1955 werd de Belgische journaliste Martine Tanghe geboren in het Oost-Vlaamse Bellem.
Ze groeide op in Kortrijk, waar ze op de kostschool zat en Grieks-Latijn volgde. Later studeerde ze Germaanse filologie aan de KU Leuven. In 1977, toen ze 22 was, slaagde Martine Tanghe voor het journalistenexamen op de toenmalige BRT, de Belgische Radio en Televisie. Het examen was berucht, want aartsmoeilijk. Dat jaar slaagden ook met name Leo Stoops, Jef Lambrecht, Geert van Istendael en Paul Jambers. Geen van hen is nog weg te denken uit het Belgische medialandschap.
Ze begon bij de BRT op 1 februari 1978. Toen ze later op die periode terugkeek, noemde ze zichzelf ‘jong en onervaren in een vreemde wereld’, zo recht uit school. Haar eerste presentatie als nieuwsanker voelde aan alsof ze voor de leeuwen werd gegooid. Je had het of je had het niet. Zij had het.
Tanghe hád de nodige capaciteiten. Het werd de start van haar 42-jarige carrière, tot aan haar laatste presentatie op 30 november 2020. Terwijl de jongere generaties haar wellicht vooral kennen als nieuwsanker, moest ze aanvankelijk ook het terrein op om verslag uit te brengen, want voltijdse ankers waren er nog niet in de jaren ’70 en ’80.
Martine Tanghe stond bekend als ambassadrice van de Nederlandse taal, die ze keurig hanteerde. Ze las jaren achtereen het Groot Dictee der Nederlandse Taal voor, een prestigieuze jaarlijkse spellingwedstrijd tussen Vlaanderen en Nederland. Ze kwam op voor een correct en helder gebruik van het Nederlands, wat haar in 2020 de Grote Prijs Jan Wauters opleverde. Een onderscheiding voor Nederlandssprekende mediafiguren die hun taal uitstekend beheersen en er heel creatief mee omgaan.
Ze werd ook benoemd tot Commandeur in de Kroonorde op 20 juli 2023. Het ereteken zou haar evenwel nooit worden uitgereikt. Die plechtigheid was gepland voor november. Martine overleed drie dagen nadat het nieuws bekend raakte, op zondag 23 juli 2023, amper 67 jaar oud.
Haar vroegtijdige dood roept nog een ander aspect van Martine Tanghes levensverhaal op. Sinds 1995 was ze ambassadrice voor Kom op tegen Kanker, de ngo die kanker bestrijdt. Ook zijzelf streed tegen de ziekte. Ze overleefde een eerste keer borstkanker in 2011, maar jaren later kwam die terug; iets wat ze buiten de publiciteit hield. Voor de meesten was het nieuws van haar overlijden een verrassing, voor allen een schok.
Bij haar pensionering werd ze ingehaald als ‘de moeder aller nieuwsankers’; haar gezicht en stem stonden synoniem voor het Belgische nieuwslandschap.
Elk journaal sloot Martine Tanghe af met een slagzin. Gezien haar iconische status en rol in het collectieve geheugen, is het maar billijk dat wij nu op onze beurt tegen haar zeggen: ‘Bedankt dat u bij ons was.’
Foto: Belga