Hélène Dutrieu rijdt, racet, vliegt en stunt door het leven
Op 10 juli 1877 wordt in Doornik een spring-in-‘t-veld geboren. Ze scheurt letterlijk tegen een rotvaart door het leven. Het gaat almaar crescendo. Achtereenvolgens op de fiets, de motor, in een auto en in de lucht toont Hélène Dutrieu haar jeugdige waaghalzerij. Even de adem inhouden ...
Als kind krijgt Hélène Dutrieu het knap lastig, in een gezin waar de vader werkloos is. Amper 14 gaat ze van school zonder dat ze een vak beheerst. De wielerprestaties en bijbehorende verdiensten van haar vijf jaar oudere broer Eugène werken aanstekelijk. Ze springt gezwind zelf in het zadel. Ronduit revolutionair in een tijd dat vrouwen geacht worden een huiselijk bestaan te leiden. Ondanks haar frêle gestalte blijkt Hélène een kei op de fiets en steekt ze Eugène algauw naar de kroon. Ze rijgt de zeges, records en onderscheidingen aaneen. In Parijs bijvoorbeeld verbreekt ze het werelduurrecord op de fiets. Haar populariteit stijgt naar ongeziene hoogten. Mannen vinden het dameswielrennen, dat nieuwerwetse entertainment in een iets minder verhullende vestimentaire verpakking, oogstrelend. De opkomende suffragettebeweging dan weer ziet in haar een boegbeeld voor de emancipatie van de vrouw. Alleen de kerk en de medische wereld bekijken de wielergekke bolleboos met scheve ogen.
Op handen gedragen, allemaal goed en wel, maar het geld blijft uit. Dus besluit Hélène haar carrière in Parijs een versnelling hoger te schakelen. De bekende variététempel L’Olympia staat evenwel niet toe dat een vrouw met een fiets 18 m van een schans naar beneden zou roetsjen en dan tegen 70 km/u 20 m door de lucht zou zweven om uiteindelijk op een platform tot stilstand te komen. Zonder veiligheidsnet welteverstaan. Ontgoocheld maar vastberaden trekt ze in 1903 naar Marseille. In spektakeltheater Eldorado voert ze met ware doodsverachting haar levensgevaarlijke circusnummer op. Het talrijk opgekomen publiek ziet tot afgrijzen hoe Hélène, inmiddels bijgenaamd La Flèche Humaine, onderuitgaat. Bont en blauw slaagt ze ’s anderendaags in haar tweede poging. Dezelfde stunt – met een motorfiets deze keer – later in Duitsland mislukt opnieuw grandioos en levert haar acht maanden revalidatie op.
Toch is haar ijver niet te blussen. Met fietsen en motoren heeft ze het wel gehad. In 1908 neemt ze het vliegtuig in het vizier. Als luchtvaartpionier schrijft ze geschiedenis en vestigt ze ettelijke records. In WO I geeft ze zich op als gevechtspilote, maar dat wordt haar als vrouw geweigerd. Voor een vrijwilligster in een onbewapend verkenningsvliegtuigje is er gelukkig wel nog plaats.
Later wordt ze journaliste en uitgeefster in Frankrijk. Op 26 juni 1961 legt Hélène Dutrieu zich voorgoed te ruste in Parijs, 84 jaar oud.
copyright Foto : Wikipedia Domain public