Ernest Solvay, vooruitstrevend chemicus en mecenas

Ernest Solvay is reeds vroeg in de ban van fysica, chemie en natuurlijke historie. Gezondheidsproblemen verhinderen hem om zijn studies voort te zetten aan de universiteit, waardoor hij op 21-jarige leeftijd aan de slag gaat in de gasfabriek van zijn oom. Tijdens een experiment ontdekt hij een revolutionair proces om soda te vervaardigen. In 1861 laat hij voor de eerste keer een economische methode van zijn ontdekking patenteren om natriumcarbonaat, dat zelden in zijn natuurlijke staat voorkomt, aan de hand van een ammoniakproces (het Solvayproces) industrieel te vervaardigen uit natriumchloride en calciumoxide.

In 1863 richt Ernest Solvay zijn eerste fabriek op, en bouwt zo zijn imperium uit. Het bedrijf Solvay & Cie neemt geleidelijk internationale afmetingen aan en groeit uit tot een wereldconcern in industriële chemie. Op het einde van de 19^e eeuw is het Solvayconcern de referentie wereldwijd van de industriële chemie.

Ernest Solvay neemt ook sociale initiatieven en voert een systeem in voor sociale zekerheid in zijn fabrieken. Hiermee is hij de wegbereider voor sociale wetgeving in fabrieken. Hij geeft vorm aan een sociaal stelsel, gebaseerd op de organisatie van de arbeidsmarkt, op gelijkheid van kansen en op de betrokkenheid van de Staat. Hij zet de strijd voor de arbeidsrechten voort in de Senaat en wordt in 1918 benoemd tot minister van Staat. De grootindustrieel richt bovendien verschillende maatschappelijke initiatieven op, zoals het Nationaal Hulp- en Voedingscomité.

Voor de Vrije Universiteit van Brussel vervult hij de rol van mecenas. Hij sticht er het Instituut voor fysiologie (1895), het Instituut voor sociologie (1894) en de Solvay handelsschool (1903). Hij steunt en promoot bovendien de wetenschappen met de oprichting van het Internationaal Instituut voor Fysica en Chemie in Brussel. De mecenas creëert een wetenschapswijk dat de verschillende instituten huisvest op een steenworp afstand van het Leopoldpark. Hier vinden ook elke drie jaar de Solvayconferenties plaats, waar een twintigtal deskundigen debatteren over een bepaald actueel probleem, dat werd voorbereid door vooraanstaande verslaggevers. 

Het Solvayconcern telt tegenwoordig ongeveer 30.000 werknemers en meer dan 400 vestigingen in 52 landen.