Emilie Dequenne gaat op in haar personages
De Belgische actrice Emilie Dequenne wordt geboren op 29 augustus 1981 in het Henegouwse Belœil. Deze veelgelauwerde laureate, met name twee keer op het Festival van Cannes en twee keer tijdens de Magrittes, wordt ontdekt in 1999, wanneer ze in Rosetta van de gebroeders Jean-Pierre en Luc Dardenne de titelhoofdrol speelt.
Als 18-jarige gaat ze in op een krantenadvertentie en trekt ze even vastberaden als haar personage naar de casting van Rosetta. Uit 2.000 concurrenten krijgt zij de titelrol, die van een jonge koppige vrouw die er alles voor over heeft om een job te vinden én te houden. Het levert haar de Prijs voor Beste Vertolking op op het Festival van Cannes van 1999.
Vanaf haar tweede langspeelfilm in 2001 kiest ze een totaal ander genre, wanneer ze erfgename Marianne de Morangias speelt in de avonturenfilm Le pacte des loups van Christophe Gans. In Une femme de ménage (2002) zet ze voor Claude Berri een werkster neer die het dagelijkse leven van brompot Bacri opfleurt. Fris en jeugdig schittert de actrice, ver van het wrange Dardenne-universum, in de komedie Mariées mais pas trop en speelt ze graag een verleidster (zoals in L’Equipier, een melodrama uit 2004 van Philippe Lioret).
In 2012 zien we haar in A perdre la raison van Joachim Lafosse in een soort Rosetta-rol terug als Murielle, de mama die haar vijf kinderen de keel doorsnijdt. De film is geïnspireerd op een gebeurtenis die heel België schokte, de vijfvoudige kindermoord van Nijvel, gepleegd door Geneviève Lhermitte. De langspeler wordt met prijzen overladen: voor beste film, regisseur, montage, beste actrice (Magritte, 2013), beste actrice (Cannes, 2012) en een nominatie voor de Césars 2013.
Vier jaar later vertolkt ze de hoofdrol in Chez nous van Lucas Belvaux, een polemische prent die analyseert hoe de vreemde en verontrustende fascinatie van kiezers voor extreemrechtse partijen in zijn werk gaat.
Wat vooral opvalt in de veertigtal films waarin ze heeft meegespeeld is haar vermogen, eigen aan kameleons en evolutionisten, om op te gaan in haar personages.
Vandaag is Emilie Dequenne ook meter van La Belge Collection, de eerste reeks kortspeelfilms die jonge Belgische acteurs in de schijnwerpers zet en die op het Festival van de Franstalige Film in Namen zal worden gepresenteerd.
Tot slot, vorig jaar, een prent waar Emmanuel Mouret welwillend de zwaktes, onzekerheden en leugens van onze liefdespogingen schetst en Emilie, beschroomd en aangrijpend, Louise vertolt, die haar waardigheid heruitvindt in de rol van bedrogen echtgenote. Een meesterlijke vertolking, die haar in maart 2021 de César voor Beste Vrouwelijke Bijrol opleverde voor haar rol in Les choses qu’on dit, les choses qu’on fait.
© Featureflash Photo Agency