De Belgische pianiste Marie Pleyel, het gevoel van muzikale perfectie

Marie Pleyel, voluit Marie-Félicité-Denise Moke geheten, was een van de briljantste pianistes van haar tijd. Ze werd beschouwd als een voornaam lid van de artistieke elite medio 19e eeuw. Marie Pleyel, geboren op 4 september 1811 in het 9e arrondissement van Parijs, had drie nationaliteiten. Geboren in Frankrijk dus, maar haar vader, Jean Jacques Moke kwam uit het West-Vlaamse Torhout en haar moeder, Maria Magdalena Segnitz was van Duitse afkomst.

Marie Pleyel ging in de leer bij grote namen uit de muziek, zoals Jacques Herz, Ignaz Moscheles en Friedrich Kalkbrenner. Men zag in haar een wonderkind. Als 8-jarige gaf ze haar eerste pianoconcert, de belofte van een glansrijke muziekcarrière. Als 15-jarige genoot ze al faam in België, maar ook in Engeland, Oostenrijk, Duitsland en Rusland. Ze trad namelijk meermaals op in de beroemde Muntschouwburg in Brussel.

Ze had zich pas verloofd met de Franse componist Hector Berlioz toen ze op 5 april 1831 met Camille Pleyel trouwde, de zoon van de componist en beroemde fabrikant van Pleyel-piano’s Ignace Joseph Pleyel. Ze kregen twee kinderen, een jongen en een meisje: Ignace Henry Pleyel en Camille Louise Pleyel. Na 4 jaar huwelijk kondigden ze hun scheiding aan; haar getrouwde naam behield ze wel.

Hoewel ze een passie had voor muziek was deze getalenteerde pianiste en componiste erg gehecht aan haar vrijheid en zelfstandigheid. Ze gunde zichzelf enkele muzikale pauzes, zodat ze de artistieke wereld even achter zich kon laten en van haar twee kinderen genieten. Ook kon ze rekenen op haar talrijke vrienden uit de muziekwereld, zoals Frédéric Chopin, Felix Mendelssohn en Franz Liszt.

Na een goedgevulde muziekcarrière en tournees in tal van landen zette Marie Pleyel uiteindelijk als pianolerares in het prestigieuze Koninklijk Conservatorium van Brussel een punt achter haar carrière. Onder meer dankzij haar wordt de kunst van het pianospelen in België, destijds op een laag pitje, vandaag nog beoefend. Op 30 maart 1875 is ze schielijk overleden in de Brusselse gemeente Sint-Joost-ten-Node, waar ze jaren heeft gewoond. Op het kerkhof van Laken werd een grafmonument met Marie Pleyels beeltenis opgericht, wat haar historisch belang onderstreept.