Gustave Serrurier-Bovy, voorloper van het modernisme
Architect, industrieel, meubelmaker en interieurontwerper Gustave Serrurier-Bovy is ongetwijfeld de belangrijkste Waalse vertegenwoordiger van de art nouveau. Hij wordt in 1858 geboren in Luik en volgt een architectuuropleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in zijn geboortestad. In 1884 trouwt hij met een winkelierster, Maria Bovy. Nadat hij zich tot 1888 in Luik op de architectuur heeft toegelegd, gaat hij nu meubels verkopen. Eerst stapt hij in de zaak van zijn vrouw - die met name voorwerpen uit het Verre Oosten invoert - en biedt zijn klanten meubels, voorwerpen en decoratieartikelen uit Groot-Brittannië aan. Vanaf 1893 begint hij zelf meubels te ontwerpen na een verblijf in Engeland, waar hij zich zal interesseren voor de Arts and Crafts (kunsten en kunstnijverheid). In 1894 oogst hij meteen succes wanneer hij een werkvertrek voorstelt op de Exposition de la Libre Esthétique in Brussel. In 1900 opent hij de winkel L’Art dans l’Habitation aan de Tocquevillestraat in Parijs. Datzelfde jaar bouwt hij, samen met zijn Parijse vennoot, René Dulong, het Pavillon Bleu op de Wereldtentoonstelling in de Franse hoofdstad.
De idealist Serrurier is een vurig pleitbezorger voor schoonheid binnen ieders bereik, wat hem doet afzien van de ambachtelijke ten voordele van de industriële productie. Zo ontwerpt hij voor de sociale woningen opgetrokken naar aanleiding van de tentoonstelling van Luik in 1905 werkmansmeubilair waar de leiders van de Belgische Werkliedenpartij warm voor lopen.
Een van zijn vermeldenswaardige architecturale scheppingen is de restauratie van het kasteel Cheyrelle, in Dienne, in het Franse departement Cantal. Samen met René Dulong past hij, heel vrijelijk, de avant-gardistische en visionaire beginselen uit die periode toe. In 1903 bouwt hij ook zijn privéwoning, Villa Aube, op de hoogten in het zuiden van Luik, in de wijk Cointe, een van de parels van de art nouveau in Luik. Maar de creaties van de Luikenaar reiken verder dan België en zelfs Europa. In 1908 wipt hij de Atlantische Oceaan over om een grote villa in Normandische stijl, eigendom van de steenrijke Argentijnse familie van Baskische afkomst Ortiz-Basualdo uit Mar del Plata in Argentinië in te richten. Een lid van de familie Ortiz-Basualdo had het meubilair van de architect in een filiaal op de Boulevard Haussman in Parijs, dat aan zijn voeten lag, bewonderd. Zo kreeg hij de decoratieopdracht. De woning bestond uit tien suites, vier kamers en een eetzaal voor 25 personen. Meubels, lambrisering, verlichting, fresco’s … alles werd ontworpen en vervaardigd in Luik, verscheept naar Zuid-Amerika en tot slot gemonteerd door een voorman of werklieden uit Luik. De binneninrichting vertoont gelijkenissen met die in de villa in Cointe.
Op de tentoonstelling van Brussel in 1910 pakt Gustave Serrurier-Bovy uit met zijn laatste creaties. Ze getuigen van een nieuwe, eenvoudiger en geometrischer schoonheid, ver weg van de krommingen in zijn vroegere werk. In november 1910 overlijdt Serrurier onverwachts, op 52-jarige leeftijd, aan een hartaanval.
Copyright © 2016 Haesaerts-le Grelle