Catherine Verfaillie, bezieler van het stamcelonderzoek
België behoort tot de wereldtop op het vlak van stamcelonderzoek. Een van de pioniers is Catherine Verfaillie. Zij toonde als eerste aan dat volwassen stamcellen dezelfde eigenschappen kunnen hebben als embryonale cellen.
Catherine Verfaillie wordt geboren op 22 april 1957 in Ieper en heeft tijdens haar jeugd een passie voor sport. Ze doet aan vijfkamp, kogelstoten en sprinten. Maar door een zware knieblessure krijgt haar ambitie om topsporter te worden een flinke knauw. In plaats daarvan wordt ze dan maar topwetenschapper. Ze kiest ervoor om geneeskunde te gaan studeren aan de KU Leuven. Na haar diploma gaat ze aan de slag op de afdeling hematologie van het Universitair Ziekenhuis Leuven.
In 1987 verlaat Catherine Verfaillie België. Ze trekt naar de universiteit van Minnesota in de Verenigde Staten, waar ze in 1997 hoogleraar wordt. Tot 2006 leidt ze er het Minneapolis Stem Cell Institute. Het is daar dat ze in 2002 samen met haar team een belangrijke ontdekking doet. Het was al langer geweten dat in embryo's stamcellen zitten waaruit al onze organen zijn ontstaan. Uit volwassen stamcellen kan daarentegen maar een beperkt aantal weefseltypes groeien. Catherine Verfaillie ontdekt dat volwassen stamcellen uit het beenmerg kunnen geherprogrammeerd worden zodat ze op embryonale stamcellen gaan lijken. Deze multipotente adulte progenitorcellen kunnen aangewend worden voor de behandeling van ziekten als hemofilie, diabetes, Parkinson, Alzheimer en voor het ontwikkelen van organen. Ze bieden dus een ethisch meer verantwoord alternatief voor embryonale stamcellen.
Catherine Verfaillie keert in 2005 naar de KU Leuven terug en richt er het Stamcelinstituut op, dat nauw samenwerkt met de universiteit van Minnesota.
Hoewel haar onderzoek hier en daar wat controverse oproept, krijgt ze heel wat internationale erkenning. Zo ontvangt ze onder meer de José Carreras Award, de Leukemia Society of America Award en de William Dameshek Prize van de Amerikaanse Vereniging voor Hematologie. In 2003 reikt de KU Leuven haar een eredoctoraat uit voor haar wetenschappelijke verdiensten.